தன்னுள்ளே தவமாய்
தானறிய வழியாய்
என்னுள்ளே இருப்பவனே
எனக்காக துடிப்பவனே
இருவிழியால் உனை மூடி
பலவழியாய் எனை தேடி
ஒருஒளியாய் தனை நாடி
அறிவொளியாய் நீயிருக்க
ஆனந்தமாய் அகமிருக்க
நான் வணங்கும் மாமலை
நான்முகன் வணங்கிய ஓதிமலை
அகரமதிலேறி சிகரமதில்
நான் சிறக்க விழிவழியாய்
வசந்தமது எனை அனைக்க
நான் தேடும் வேலவா
என்னுள்ளே காட்சிதா
என்னுள்ளே தானிருந்து
எங்கெங்கோ தேடசெய்து
என்னிடம் நீ விளையாடும்
எத்தனையோ மாயமென்ன
மாயமது நீ செய்தால்
மந்திரமாய் ஏற்று கொண்டு
மன்னவனை தேடுகிறேன்
மனமிறங்கி வாராயோ
மனத்துள்ளே வாராயே
சிந்தையது உன் நினைவு
சிந்தனையில் உன் கணவு
சிந்தியது உன் வரவு
சித்தமது என் மனது
மந்திரங்கள் தேவையில்லை
தந்திரங்கள் தேவையில்லை
சிந்தை ஒன்று போதுமே
விந்தை அது காணுமே
அகத்துள்ளே காட்சியாய்
நிஜத்துள்ளே சாட்சியாய்
நீதானே வேலவா
நித்தம் என்னை ஆளவா”
கந்தனைப் போற்றுவோம் ! அறியாமை எனும் அஞ்ஞான இருளை அகற்றி .. மெஞ்ஞானமாகிய மிளிர்கின்ற பரம்பொருளின் திருவருளையும் .. அருட்கடாக்ஷ்த்தையும் பெற்றிடுவோமாக !
“ ஓம் சரணம் சரணம் ஷண்முகா சரணம் “
வாழ்க வளமுடனும் .. என்றும் நலமுடனும் ..
