சரித்திரம், தரித்திரம், பிரிவினை வாதம்

 யூகோஸ்லாவியா (Yugoslavia) என்பது 1990-களில் இனவாத மோதல்கள், அரசியல் கொந்தளிப்பு மற்றும் பொருளாதார நெருக்கடி காரணமாக முழுமையாகச் சிதைந்து, பல சுதந்திர நாடுகளாகப் பிரிந்தது.

​

 (Successor States)

​யூகோஸ்லாவியா சோஷலிஸ்ட் கூட்டாட்சிக் குடியரசு (Socialist Federal Republic of Yugoslavia) உடைந்து பின்வரும் ஆறு நாடுகள் உருவாயின:

​ஸ்லோவேனியா (Slovenia) - 1991 இல் சுதந்திரம் அறிவித்தது.

​குரோஷியா (Croatia) - 1991 இல் சுதந்திரம் அறிவித்தது.

​மாசிடோனியா (Macedonia) - இப்போது வட மாசிடோனியா (North Macedonia) என்று அழைக்கப்படுகிறது; 1991 இல் சுதந்திரம் அறிவித்தது.

​போஸ்னியா மற்றும் ஹெர்சகோவினா (Bosnia and Herzegovina) - 1992 இல் சுதந்திரம் அறிவித்தது.

​செர்பியா மற்றும் மாண்டினீக்ரோ (Serbia and Montenegro) - இந்த இரண்டு நாடுகளும் முதலில் 1992 இல் "யூகோஸ்லாவியக் கூட்டாட்சிக் குடியரசு" (Federal Republic of Yugoslavia) என்ற பெயரில் ஒன்றாக இருந்தன. இது 2003 இல் "செர்பியா மற்றும் மாண்டினீக்ரோவின் கூட்டமைப்பு" எனப் பெயர் மாற்றப்பட்டது.

​மாண்டினீக்ரோ (Montenegro) 2006 இல் செர்பியாவிலிருந்து பிரிந்து தனி நாடானது.

​செர்பியா (Serbia) (இறுதியாகத் தனியாக மாறியது).

​கொசோவோ (Kosovo) - 2008 இல் செர்பியாவிலிருந்து பிரிந்து சுதந்திரம் அறிவித்தது. இதன் சுதந்திரம் இன்னும் அனைத்துலக அளவில் முழுமையாக அங்கீகரிக்கப்படவில்லை.

​சிதைவுக்கான முக்கிய காரணங்கள் (Key Causes for the Breakup)

​யூகோஸ்லாவியாவின் சிதைவுக்குப் பின்வரும் காரணங்கள் முக்கியப் பங்காற்றின:

​இன-தேசியவாதத்தின் எழுச்சி (Rise of Ethno-Nationalism): யூகோஸ்லாவியாவில் செர்பியர்கள், குரோஷியர்கள், போஸ்னியர்கள் போன்ற பல இனக் குழுக்கள் இருந்தன. நீண்ட காலமாக அடங்கியிருந்த தேசியவாத உணர்வுகள் 1980-களின் பிற்பகுதியில் மீண்டும் எழுச்சி பெற்றன.

​ஜோசிப் ப்ரோஸ் டிட்டோவின் மரணம் (Death of Josip Broz Tito): யூகோஸ்லாவியாவை வலிமையான மத்திய அரசின் கீழ் வைத்திருந்த தலைவர் டிட்டோ 1980 இல் இறந்த பிறகு, மத்திய அரசின் பிடி தளர்ந்தது.

​பொருளாதார நெருக்கடி (Economic Crisis): 1980-களில் ஏற்பட்ட கடுமையான பொருளாதார மந்தநிலை, பணவீக்கம் மற்றும் வேலையில்லாத் திண்டாட்டம் ஆகியவை பிராந்தியங்களுக்கு இடையேயான பதட்டங்களை அதிகரித்தன. பணக்காரக் குடியரசுகள் (ஸ்லோவேனியா, குரோஷியா போன்றவை) ஏழைக் குடியரசுகளுக்கு (செர்பியா போன்றவை) நிதி அளிப்பதற்கு எதிர்ப்பைத் தெரிவித்தன.

​கம்யூனிசத்தின் வீழ்ச்சி (Fall of Communism): கிழக்கு ஐரோப்பாவில் கம்யூனிச ஆட்சிகள் வீழ்ச்சியடைந்தபோது, யூகோஸ்லாவியக் குடியரசுகளின் தலைவர்கள் ஜனநாயகத்தையும், சுதந்திரத்தையும் நாடினர்.

​யூகோஸ்லாவியப் போர்கள் (Yugoslav Wars)

​சுதந்திரப் பிரகடனங்கள் அமைதியானதாக இல்லை. குடியரசுகள் பிரிந்தபோது, செர்பியாவால் கட்டுப்படுத்தப்பட்ட யூகோஸ்லாவிய மக்கள் இராணுவம் (Yugoslav People's Army) மற்றும் பல்வேறு இனப் போராளிக் குழுக்களுக்கும் இடையே ஒரு தொடர்ச்சியான போர்கள் வெடித்தன.

​1991-1995 வரை குரோஷியாவிலும் போஸ்னியா மற்றும் ஹெர்சகோவினாவிலும் மிகக் கொடூரமான போர்கள் நடந்தன.

​இந்தப் போர்கள் இனச் சுத்திகரிப்பு (Ethnic Cleansing), பாரிய மனித உரிமை மீறல்கள் மற்றும் சியுரப்ரேனிகா இனப்படுகொலை (Srebrenica genocide) போன்ற பயங்கரங்களை ஏற்படுத்தின.

​இறுதியாக, செர்பியா மற்றும் மாண்டினீக்ரோவின் கூட்டமைப்பும் 2006 இல் பிரிந்தபோது, யூகோஸ்லாவியா என்ற தேசம் அதன் அனைத்து வடிவங்களிலும் முடிவுக்கு வந்தது.